PZPN

II trener – Jacek Magiera

Wychowanek Rakowa Częstochowa, w barwach którego debiutował na poziomie Ekstraklasy. W 1997 roku przeniósł się do Legii Warszawa, której zawodnikiem pozostał do 2006 roku, z półroczną przerwą na występy w Widzewie Łódź. Z klubem ze stolicy wywalczył dwa mistrzostwa, jeden Puchar i Superpuchar Polski, a także triumfował w rozgrywkach Pucharu Ligi Polskiej. W 2006 roku powrócił do Rakowa, a karierę kończył w Cracovii. W Ekstraklasie Jacek Magiera rozegrał łącznie 233 spotkania, zdobywając w nich 25 bramek. Występował również w juniorskich reprezentacjach Polski, a z kadrą do lat 16 w 1993 roku wywalczył mistrzostwo Europy. Kilka miesięcy później był kapitanem reprezentacji Polski U-17, która na mistrzostwach świata zajęła czwarte miejsce.

Niedługo po zakończeniu kariery piłkarskiej Jacek Magiera rozpoczął pracę szkoleniową. Pełnił funkcję asystenta w reprezentacji Polski do lat 18, a także w warszawskiej Legii (tymczasowo prowadząc też zespół jako pierwszy trener). W latach 2014-2015 był trenerem rezerw „Wojskowych”, by w 2016 roku przenieść się do Zagłębia Sosnowiec. Po kilku miesiącach został szkoleniowcem pierwszej drużyny Legii, którą poprowadził w rozgrywkach Ligi Mistrzów, zajmując trzecie miejsce w fazie grupowej. W sezonie 2016/2017 doprowadził Legię do mistrzostwa Polski, miał też udział w kolejnym mistrzowskim tytule, wywalczonym rok później.

Od marca 2018 roku Jacek Magiera prowadził reprezentację Polski do lat 20, przygotowującą się do mistrzostw świata. Zanotował w nim awans do 1/8 finału turnieju. Po zakończeniu rywalizacji w młodzieżowym mundialu został szkoleniowcem kadry narodowej U-19. Do futbolu klubowego powrócił w 2021 roku, przejmując stery w Śląsku Wrocław. Z klubem tym w sezonie 2023/2024 wywalczył wicemistrzostwo kraju.

Asystent selekcjonera – Marcin Prasoł

Marcin Prasoł karierę szkoleniową rozpoczął w Podlesiance Katowice, by następnie trafić do młodzieżowych zespołów Górnika Zabrze. Po zatrudnieniu Adama Nawałki został mianowany jego asystentem. W latach 2014-2015 Marcin Prasoł prowadził ROW Rybnik, a na początku 2016 roku dołączył do sztabu szkoleniowego reprezentacji Polski, w którym pozostał przez ponad dwa lata. W tym czasie uczestniczył z kadrą w turniejach finałowych mistrzostw Europy (2016) i świata (2018). W kolejnych latach w roli pierwszego trenera prowadził Pogoń Siedlce, Górnik Łęczna oraz rezerwy Górnika Zabrze. W tym ostatnim klubie pełnił też funkcję asystenta w pierwszym zespole. W czerwcu 2025 roku dołączył do sztabu szkoleniowego Puszczy Niepołomice.

Asystent selekcjonera – Grzegorz Staszewski

38-letni Grzegorz Staszewski jako piłkarz występował między innymi w juniorskich zespołach Górnika Zabrze, rezerwach Górnika Łęczna, Hetmanie Zamość i Górniku Wieliczka. Szybko rozpoczął pracę jako szkoleniowiec, będąc asystentem trenera Michała Probierza w Cracovii. Prowadził też zespół CLJ U-19 Hutnika Kraków, pełniąc także funkcję asystenta w pierwszym zespole Hutnika. Od 2021 roku w roli asystenta trenera Jana Urbana pracował w Górniku Zabrze. Od sierpnia 2022 roku był asystentem selekcjonera reprezentacji Polski U-21 Adama Majewskiego. Z kadrą wziął udział w turnieju finałowym mistrzostw Europy 2025.

Trener bramkarzy – Andrzej Dawidziuk

Pełniący funkcję Koordynatora Szkolenia Bramkarzy PZPN. Jako czynny piłkarz był zawodnikiem między innymi Stomilu Olsztyn oraz Legii Warszawa. Pracę trenerską rozpoczął w juniorskich drużynach Łady Biłgoraj, a w 1996 roku przeniósł się do MSP Szamotuły. Od 2000 roku współpracuje z reprezentacjami Polski w różnych kategoriach wiekowych. W 2006 roku znalazł się w sztabie szkoleniowym seniorskiej kadry narodowej, prowadzonej wówczas przez Leo Beenhakkera. Współpracował z wieloma selekcjonerami reprezentacji Polski, był też trenerem bramkarzy Lecha Poznań oraz dyrektorem sportowym tego klubu. Ma szerokie, międzynarodowe doświadczenie – uczestniczył w turniejach finałowych mistrzostw świata i Europy.

Trener bramkarzy – Józef Młynarczyk

Józef Młynarczyk jest jednym z najlepszych bramkarzy w historii reprezentacji Polski. Wywodzący się z Nowej Soli, karierę piłkarską rozpoczynał w tamtejszych Astrze oraz Dozamecie. Przez BKS Stal Bielsko-Biała trafił do ekstraklasowej Odry Opole, a po trzech sezonach spędzonych w tym klubie przeniósł się do Widzewa Łódź. Wywalczył z nim dwa tytuły mistrza Polski, docierając też do półfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych. W 1984 roku wyjechał do Francji, gdzie zakładał koszulkę Bastii, by w 1986 roku przenieść się do legendarnego FC Porto. Z zespołem tym zdobył dwa tytuły mistrza Portugalii, dokładając do tego krajowy Puchar i Superpuchar. W 1987 roku w barwach „Smoków” triumfował w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych (jako drugi Polak w historii), a także Superpucharze UEFA i Pucharze Interkontynentalnym.

W reprezentacji Polski Józef Młynarczyk zadebiutował 18 lutego 1979 roku w towarzyskim meczu z Tunezją. Trzy lata później, będąc niekwestionowanym numerem jeden w bramce biało-czerwonych, wystąpił z kadrą narodową w turnieju finałowym mistrzostw świata, podczas którego Polacy zajęli trzecie miejsce. Brał także udział w kolejnym mundialu, rozegranym w 1986 roku w Meksyku, po którym zakończył reprezentacyjną karierę. Łącznie w koszulce z orłem na piersi Józef Młynarczyk rozegrał 42 spotkania. Jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta. Został także wybrany do „Jedenastki Stulecia PZPN”.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Józef Młynarczyk zajął się pracą szkoleniową – jako trener bramkarzy. Znajdował się w sztabach wielu reprezentacji Polski, od juniorskich po seniorską (z którą wziął udział w turnieju finałowym mistrzostw świata w 2002 roku). Pracował także w reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich, jak również klubach takich jak FC Porto, Widzew Łódź czy Lech Poznań. Od 2020 roku pełnił nieprzerwanie funkcję trenera bramkarzy reprezentacji Polski U-21, współpracując z trenerami Maciejem Stolarczykiem, Michałem Probierzem i Adamem Majewskim.

Trener przygotowania motorycznego – Cesar Sanjuan-Szklarz

Urodzony w Polsce Cesar Sanjuan-Szklarz jest synem Meksykanina i Polki. Wychował się w Meksyku, gdzie skończył liceum, jednak na studia wyjechał do Warszawy. Ukończył je na Akademii Wychowania Fizycznego. Od 2008 roku pracuje jako trener przygotowania motorycznego. Zaczynał w drużynach młodzieżowych warszawskiej Legii, a następnie znalazł się w sztabie szkoleniowym pierwszego zespołu. Pracował także w CA Osasunie, Lechu Poznań, Śląsku Wrocław i Górniku Zabrze.

Trener analityk – Hubert Małowiejski

Od 2009 roku związany z Polskim Związkiem Piłki Nożnej, gdzie pełni rolę analityka w sztabie reprezentacji Polski. Specjalizuje się w analizie gry rywali oraz przygotowaniu – wraz ze współpracownikami – materiałów taktycznych dla sztabu szkoleniowego i zawodników. Uczestniczył w pracy z kadrą narodową podczas mistrzostw Europy w 2012, 2016, 2020 i 2024 roku, a także mistrzostw świata 2018 i 2022.

Dyrektor techniczny – Adrian Mierzejewski

Adrian Mierzejewski ma za sobą bardzo bogatą karierę piłkarską. Wywodzący się z Olsztyna pomocnik zaczynał w tamtejszych Tempie 25, Naki oraz Stomilu, by w 2004 roku trafić do Wisły Płock, w barwach której zadebiutował w Ekstraklasie i zdobył Puchar Polski. Grał także dla Mazowsza Płock i Zagłębia Sosnowiec, a w 2009 roku podpisał umowę z Polonią Warszawa. W 2011 roku stał się bohaterem najwyższego w tamtym momencie transferu w historii polskiej ligi, przenosząc się do tureckiego Trabzonsporu Kulubu. W kolejnych latach grał dla saudyjskiego Al-Nassr (mistrzostwo Arabii Saudyjskiej, 2015), emirackiego Al-Sharjah SCC, australijskiego Sydney FC (Puchar Australii, 2018) oraz chińskich Changchun Yatai, Chongqing SWM, Guangzhou R&F, Shanghai Shenhua oraz Henan Songshan Longmen.

W reprezentacji Polski debiut zanotował 29 maja 2010 roku, w towarzyskim meczu z Finlandią. Przez ponad trzy lata kariery w narodowych barwach zapisał na swoim koncie 41 występów, w których zdobył trzy bramki. W 2012 roku znalazł się w kadrze na turniej finałowy mistrzostw Europy, rozgrywany w Polsce i Ukrainie.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Adrian Mierzejewski zdobył licencję trenerską UEFA A, a następnie ukończył kurs na dyrektora sportowego organizowany przez Polski Związek Piłki Nożnej. 17 lipca 2025 roku objął funkcję dyrektora technicznego reprezentacji Polski. – Kwestia obsady takiego stanowiska była poprzedzona pogłębioną analizą. W wielu silnych federacjach funkcja dyrektora technicznego jest naturalnym i potrzebnym elementem struktury. Chcieliśmy iść w tym kierunku. Co ważne – Adrian nie jest członkiem sztabu szkoleniowego reprezentacji Polski. Skład tego zespołu to w stu procentach decyzja selekcjonera. My, jako federacja, koncentrujemy się na budowie długofalowych struktur i rozwoju kompetencji wewnątrz PZPN. Uznaliśmy, że potrzebujemy osoby, która odciąży dyrektora sportowego Marcina Dornę i będzie ściśle współpracować z pierwszą reprezentacją. Mam nadzieję, że to stanowisko pozostanie stałym elementem naszej federacji również w przyszłości – powiedział Łukasz Wachowski, Sekretarz Generalny PZPN.

– Adrian będzie w pełni do dyspozycji pierwszej reprezentacji – zarówno w zakresie komunikacji, współpracy z mediami, jak i organizacji zgrupowań. To były reprezentant Polski, uczestnik wielkiego turnieju międzynarodowego, zawodnik z doświadczeniem gry za granicą. Jego perspektywa i uwagi mogą być bardzo cenne. W tej roli ma pełnić funkcję pomostu między różnymi światami – sportowym, organizacyjnym i medialnym. Drugim ważnym obszarem jego pracy będzie współpraca z Marcinem Dorną. Nieprzypadkowo siedzą dziś obok siebie podczas tej konferencji – przed nimi wiele wspólnych zadań. Chcemy lepiej zorganizować i zrozumieć proces przechodzenia zawodników z kadr młodzieżowych do seniorskiej reprezentacji. To wymaga precyzyjnie zaplanowanej ścieżki rozwoju indywidualnego. Adrian, jako osoba z licencją trenerską i ukończonym kursem dyrektora sportowego, ma do tego odpowiednie przygotowanie – podkreślił Wachowski.